روانشناسی پذیرش اشتباه: چطور اشتباهاتمان را بهتر بپذیریم؟

داشتن کمی غرور به‌طور ذاتی چیز بدی نیست و می تواند شما را در شرایط سخت به سمت جلو سوق دهد و نشان دهنده سطحی از خود باوری است که همگی در زندگی شخصی و حرفه‌ای خود به دنبال آن هستیم.

اما فاصله بین اعتماد به نفس سالم و غرور سرکشانه خطی باریک است و یکی از شاخصه های اولیه که نشان می‌دهد در طرف اشتباه این خط ایستاده ایم، ناتوانی ما در پذیرش اشتباهاتمان است.

به گفته دکتر Sanam Hafeez، متخصص اعصاب در نیویورک: “غرور در سطح ابتدایی به معنای احساس عزت نفس یا اهمیت به خود است.

بخش خودمحور ما همواره دوست دارد برنده باشد، چه در مشاجره با شریک و همسرمان چه حتی یک بحث احمقانه درباره اینکه کدام فیلم باید جایزه اسکار را می‌برد.”

روانشناسی: دانلود جدیدترین کتاب های صوتی، مقالات و فیلم های روانشناسی روز دنیا در ذهن

با این وجود، ناتوانی در پذیرش اشتباهمان – چه یک امر مهم باشد و چه یک اشتباه پیش افتاده – برای ما خوشایند نخواهد بود.

نه تنها می‌تواند باعث خراب شدن برخی از روابط نزدیکمان شود، بلکه برای رشد فردی خودمان هم مضر خواهد بود.

برای درک این که چرا کنار گذاشتن غرور و پذیرفتن اشتباهاتی که مرتکب شده ایم برای ما سخت به نظر می‌رسد و این که چطور باید برای منفعت همه این کار را بهتر انجام دهیم، این مطلب را دنبال کنید.

چرا پذیرش اشتباه دشوار است؟

یکی از دلایلی که بعضی ها نمی توانند اشتباهاتشان را بپذیرند، عدم خودآگاهی است.

این مسئله می‌تواند فراگیر و پیشرونده و یا صرفاً به سادگی داشتن یک “نقطه کور” در شرایط  خاصی در اجتماع باشد.

در واقع اگر فرد در ابتدا واقعاً از اشتباهی که انجام داده است آگاهی نداشته باشد، پذیرش آن نیز غیرممکن خواهد بود.

اما در دیگر موارد، ممکن است که از اشتباه مان آگاه باشیم – چه مقداری از آن چه به طور کامل – اما به خاطر غرور ارزشمندمان از اعتراف به آن خودداری کنیم.

برای بعضی ها پذیرش ارتکاب اشتباه تهدید بزرگی برای شخصیتشان محسوب می شود.

بنابراین آنچه در عوض انجام می‌دهند، انکار اشتباه و گردن نگرفتن خطاهایی است که انجام داده اند، تا در نهایت تجسم شخصیتشان را حفظ کنند.

به گفته دکتر Kate Kaplan، روانشناس بالینی در لس آنجلس: “برای بعضی ها پذیرش اشتباهاتشان به میزانی تهدیدکننده محسوب می‌شود که باعث ایجاد احساس شرمندگی؛ خجالت و گناه در آنها شده و یا شخصیت و اعتقادات شان را به چالش می‌کشد.

در این صورت نیز افراد برای حفظ تصویری که از شخصیت خود دارند اقدام به انکار و عدم پذیرش اشتباهاتشان می کنند.”

این فرآیند “هنجار شناختی” نام دارد – یک سیستم دفاع ناخودآگاه که بسیاری از ما برای حفظ غرور و عزت نفسمان آن را به کار می‌گیریم.

دکتر Kaplan می‌گوید: “آنهایی که در پذیرش اشتباهات با مشکل مواجه هستند، حتی با وجود این که از آن آگاهی دارند، اغلب از اینکه قبول ارتکاب اشتباه نشان دهنده کمبودهای جدی در شخصیت آنها باشد نگران هستند.

در واقع این کار می‌تواند باعث شود آنها احساس کنند ضعیف، غیر قابل دوست داشتن و یا حتی ذاتا آدم بدی هستند.

همچنین معمولا ترس و نگرانی زیادی درباره از دست دادن احترام و یا خراب شدن روابطشان دارند.”

 ابراز تأسف

چه چیزی برای یک عذرخواهی خوب لازم است؟ این چهار مورد.

چطور داشتن غرور زیاد بر دنیای شما تاثیر می‌گذارد؟

به عبارت دیگر گفتن: “بله من اشتباه کردم و بابت آن متاسفم” می‌تواند وحشتناک باشد.

با این حال انکار سرسختانه اشتباهاتمان، دوستان، همکاران، اعضای خانواده و همسرمان را ناامید می‌کند.

با این کار افراد کم کم از ما دور شده و ما تنها خواهیم ماند. همچنین جلوی رشد فردی ما را نیز می گیرد.

به گفته دکتر Kaplan: “از آنجایی که امتناع از اعتراف به اشتباه، از غرور شکننده نشأت می گیرد، با دور شدن  نزدیکان فرد از او، احساس غیر قابل دوست داشتن بودن فرد تحقق می یابد.

بعلاوه انکار کردن و داشتن حالت تدافعی در مقابله با پذیرش اشتباهاتش را به الگویی همیشگی تبدیل می کند.

ما درواقع با عدم پذیرش اشتباه معمولا سعی می کنیم مانع از انتقادپذیر بودن و رها کردن دیوارهای ساختگی شخصیتمان شویم.”

زمانی که فرد به طور مداوم از انتقاد شنیدن فرار کند به احساس گناه،خجالت و ترس دچار خواهد شد که با گذشت زمان می تواند به شکل افسردگی و اختلالات اضطرابی بر سلامت روان او تاثیر بگذارد.

در شرایط عکس، به گفته دکتر Hafeez: “پذیرش اشتباه ما نشان می‌دهد که ما دلسوز، همدل، همدرد و شنونده خوبی هستیم.

همچنین نشان دهنده ظرفیت واقع گرایی ما درباره خودمان است، اینکه ما “بی عیب” و همیشه “حق به جانب” نیستیم.

پذیرش خطاهایمان به دیگران این فرصت را می‌دهد که انتقادپذیری ما را ببینند و حتی می‌تواند باعث جلب نظر مثبت آنها نسبت به ما شود.

همچنین راهی برای شروع گفت‌وگوهای با معنا و عمیق بوده و در نتیجه به رشد فردی و توسعه روابطمان نیز کمک می‌کند.

تحقیقات نشان داده اند که اعتماد به نفس می تواند در موفقیت اخلال ایجاد کند.

۵ روش برای پذیرش بهتر اشتباهات

دکتر Kaplan معتقد است از آنجایی که همه ما انسان ها با توانایی منحصر به فرد تعمق و تفکر به دنیا می آییم، همگی نیز توانایی پذیرش مسئولیت اشتباهاتمان را داریم.

گاهی این مهارت پرورش نمی‌یابد یا فرد در محیطی رشد پیدا می‌کند که در آن حفظ غرور اولویت اول است.

با این حال با تمرین می توانیم مهارتمان را در پذیرش خطاهای ما بالا ببریم.” میتوانید از اینجا شروع کنید:

به شرایط انسانی تکیه کنید. دکتر Kaplan توصیه می‌کند که این شعار را در زمانی که در برابر پذیرش اشتباه مقاومت می‌کنید به یاد داشته باشید: “من می توانم بپذیرم که اشتباه کرده ام چون من یک انسانم و همه انسان‌ها دچار اشتباه می‌شوند و دیگران به رغم این خطا باز هم من را دوست خواهند داشت.”

درونتان را ببینید. به پیشنهاد دکتر می توانید فهرستی از اشتباهات تان تهیه کنید و از خودتان سوال بپرسید.

سوالاتی مانند: “چرا از شنیدن انتقاد میترسم؟” “آیا صبورم؟” “آیا مشکل کنترل خشم دارم؟” “آیا بیش از حد حسودم؟” “آیا به خودم اطمینان ندارم؟” “آیا خود خواهم؟” “در مشاجره اخیر چه نقشی داشتم؟” “اعمال من چه تاثیراتی بر افرادی که برایم اهمیت دارند گذاشته است؟”

نظر دیگران را بپرسید. به گفته دکتر Kaplan: “اگر پذیرش مسئولیت اشتباهاتتان به تنهایی چالش برانگیز است، کمک گرفتن از افرادی که حامی، دلسوز و مشتاق کمک به شما هستند کار را آسان تر خواهد کرد.

درست است که این کار قدم بزرگی در انتقادپذیری شما محسوب می‌شود، اما به یاد داشته باشید که شما را برای پذیرش و ارتباط عاطفی عمیقی که نیاز دارید آماده خواهد کرد.”

پذیرای انتقادات باشید. در زمانی که در “نقطه کور” هستید – خودتان از کار اشتباهی که انجام داده اید آگاهی ندارید – مهم است که ناامیدی و انتقادات دیگران نسبت به خودتان را جدی بگیرید.

دکتر Hafeez می گوید: “این مهارت شامل نادیده گرفتن احساس شخصیتان و نگاه کردن به موضوع به صورت واقع گرایانه و از دید فرد دیگر می شود.”

از یک درمانگر کمک بگیرید. کمک گرفتن از درمانگر می تواند سرعت شما را در عبور از مسیر رشد فردی بالا ببرد.

به گفته دکتر Hafeez: “معمولا افرادی که از درمان پزشکی کمک می‌گیرند در درون نگری و شناخت ضعف ها و ترسهایشان مهارت پیدا می‌کنند.

” این فرایند نیاز به دانشی دارد که فرد معمولی نمی‌تواند به تنهایی به آن دست یابد.