صحبت کردن میان جمع چه آدابی دارد؟

فهرست مطالب

در پاسخ به پرسش صحبت کردن میان جمع چه آدابی دارد؛ اینکه بتوانیم معاشر خوبی در یک جمع دو یا چندنفره باشیم بسیار شادی‌بخش است و فرد خوش‌مشرب حتماً فرد مثبت و گرمی در ذهن هم‌صحبت‌هایش به نظر می‌آید.

معاشرت و توانایی صحبت کردن میان جمع یک ویژگی اکتسابی است و اگر برای اینکه در ذهن‌ها بمانید تمرین نکنید یا حتی آداب صمیمی‌تر شدن را ندانید، پس از چند مرتبه تلاش و نادیده گرفتن فاکتورهای مهم برای رعایت جمع، این کار تبدیل به یک هراس اجتماعی ( فوبیا) می‌شود و دیگر رهایی از آن برای شما یا با تمرین زیاد ممکن است یا با مراجعه به درمانگر و پزشک.

برای بهبود توانایی صحبت کردن میان جمع به چه نکاتی باید توجه کنیم؟

◄ ضعف‌های خود در ارتباط کلامی را شناسایی و بررسی کنید:

  • من شجاعت خود ابرازی ندارم.
  •  من زیاد عرق می‌کنم.
  •  من تته‌پته می‌کنم.
  •  دست‌هایم بی‌اختیار می‌لرزند.
  •  من نمی‌توانم موضوع گفت‌وگو را بسط بدهم و زود کم می‌آورم.
  •  من تحت تأثیر حاضرین هستم.
  •  بدانید با چه موضوعی سروکار دارید و این  با شناخت بهتر آنچه می‌خواهید در موردش حرف بزنید ممکن است. درواقع تسلط شما روی موضوع، توانایی شما برای صحبت کردن در جمع را بالا می‌برد.

     ◄پیش‌بینی کنید مخاطب یا مخاطبان شما ممکن است چه سؤالاتی از شما بپرسند.

    ◄ با یک ذهن سازمان‌دهی شده، پیشرو در زمان و برنامه‌ریزی برای عرضه اطلاعات می‌توانید قدم بزرگی بردارید. هر چه‌بهتر خودتان را سازمان‌دهی کنید دیگر خبری از استرس نخواهد بود.

    پیشنهاد برای مطالعه بیشتر: شخصیت شناسی افراد با بررسی هشت ویژگی رفتاری 

    ◄ برای تمرکز، نکات مهم را روی یک کارت کوچک یادداشت کنید( اگر یک گفت‌وگوی مهم و دنباله‌دار است).   

    ◄ سری به محل سخنرانی یا گفت‌وگوی خودتان بزنید تا از کیفیت تجهیزات آنجا باخبر شوید ( اگر گفت‌وگوی شما شکل یک جلسه رسمی و مهم را دارد).   

    ◄ با تصویر خوبی از صحبت کردن در جمع، همه‌چیز درست پیش می‌رود.

    ◄ تمرکزتان روی مکالمه باشد نه مخاطب. اطلاعات تازه و مفید و از آن مهم‌تر روحیه و منش شما در ارتباط گرفتن است که توجه مخاطب را جلب می‌کند. نگران شکل حرف زدنتان نباشید. اصلاً شاید بعداً حرفی از نگرانی شما نزنند!

هنر درک سکوت!

تابه‌حال پیش‌آمده بین شما و مخاطب یا مخاطبانتان سکوت برقرار شود؟ مثلاً حرف شما تمام‌شده و شما مشغول تماشای همدیگر هستید! برایتان عجیب است؟ خب، اگر ضعف اعتمادبه‌نفس داشته باشید یا تأثیر دیگران روی ذهن شما بیش‌ازحد معمول باشد، این سکوت برایتان رنج‌آور است و فکر می‌کنید حتماً باید حرفی بینتان ردوبدل شود.

 این‌طور نباشید! سکوت یک جریان بسیار جالب و طبیعی بین دو یا چند نفر است. حتی فرصت بازنگری و مرور گفته‌هایمان را در همین سکوت پیدا می‌کنیم.

اگر  گفت‌وگو در جمع برای شما به ترس و تجربه‌ای آزاردهنده تبدیل‌شده، این موارد را فراموش نکنید:

◄ این‌قدر بعد از هر صحبت میان جمع، خودتان را نقد نکنید! قرار گرفتن در جریان طبیعی زندگی یک خصلت است و اگر بتوانید با مهارت‌های ارتباطی آن را درهم بیامیزید، شما برنده‌اید.

◄ حمایت فردی و جمعی را از خودتان دریغ نکنید.  به دنبال گروه یا افرادی باشید که در مورد این ترس یا برای بهبود توانایی صحبت کردن میان جمع همراهی و پشتیبانی می‌کنند.

◄ تمرین…تمرین و بازهم تمرین! بارها برای بهتر صحبت کردن میان جمع دوستان یا آن‌هایی که جدید هستند، تمرین کنید. اگر فقط با تمرین این مشکل برطرف می‌شود از حرفه‌ای‌ها در این مسیر یاری بخواهید. رفتارشناسی درمانی رویکرد مبتنی بر مهارتی است که درمان موفقی برای کاهش این ترس محسوب می‌شود.

◄ ترس از صحبت میان جمع گاهی جدی می‌شود( فوبیا) و می‌توانید در موردش با پزشک یا درمانگر خود حرف بزنید تا داروی مشخصی برای مصرف برایتان تجویز کند. حتی در بعضی موارد درمان آرام‌بخشی هم برایتان در نظر گرفته می‌شود تا انجامش دهید.

دیگر مقاله مشابه: فن بیان چیست؟ ؛ راه‌های بهبود و تقویت فن بیان

چند باور اشتباه در مورد صحبت کردن میان جمع

◄ باور نخست-  صحبت میان جمع یعنی صحبت کردن برای گروه بزرگی از مخاطبان.

الزاماً این‌طور نیست. مخاطب شما می‌تواند یک نفر باشد. حتی خواهر یا برادر کوچولوی شما! صحبت از ارتباط است پس آن را منحصر به افراد نکنید. یکی از نکات مهم برای یافتن روش درست صحبت کردن در جمع پذیرش این مهم است که « شما نمی‌توانید ارتباط نداشته باشید» و همین اصل، بهبود توانایی صحبت کردن در جمع را به دنبال دارد.

◄ باور دوم: صحبت کردن میان جمع، هنر است.

هنر ظریفی نیست بلکه مجموعه‌ای از روش‌های درست صحبت میان جمع است که درنهایت تبدیل به « علم» می‌شود. برچسب هنر برای آن باعث می‌شود مردم تصور کنند مهارتی ذاتی است که یا از آن بهره‌مند هستید یا خیر و یادگرفتنش سخت است.

◄ باور سوم: صحبت کردن میان جمع یک نمایش کلامی است.

روش درست گفت و گو در جمع صرفاً همین نیست. هرگونه ارائه‌ای را با درصدهای مختلف دربرمی گیرد؛ ۷% با واژه‌ها، ۳۸% با لحنی که دارید و ۵۵% با زبان بدنتان.

ازجمله آداب صحبت میان جمع فقط گفتن درست کلمات نیست بلکه از آن مهم‌تر چگونگی ادای آن‌هاست.

◄ باور چهارم: حرف زدن در جمع گام اول و مهم‌تر از محتوا است.

محتوا و مفهوم، ساختار کلام شماست. باید صحبت‌های خود را با مهارت‌هایی که به‌مرورزمان یاد می‌گیرید پیراسته و زیبا کنید و درصورتی‌که یکی از مهم‌ترین اصول صحبت میان جمع را ندانید، کلام شما اثرگذاری لازم را نخواهد داشت. فراموش نکنید حتی یک صحبت عادی به‌خودی‌خود یک سخنرانی به‌حساب می‌آید.

◄ باور پنجم: انرژی صرف شده برای دو ساعت حرف زدن برای دیگران بسیار بیشتر از سی دقیقه صحبت کردن است.

نویسنده فقید، مارک تواین، به‌خوبی اهمیت موضوع را در جمله زیر نشان داد:

« از من می‌خواهید که دو ساعت برای شما صحبت کنم؛ همین الآن شروع می‌کنم. ولی وقتی از من می‌خواهید که پنج دقیقه صحبت کنم من نیاز به یک هفته زمان دارم».

وقتی زمان زیادی در اختیار داشته باشید، طبعاً حواشی زیادی هم برای صحبت‌های خود در نظر می‌گیرید ولی اگر همین زمان، محدود باشد شما نکات مهمی را که در ذهن دارید مدیریت می‌کنید تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد.

هرجایی برای همه ما موقعیت حرف زدن در جمع فراهم می‌شود حالا چه حواسمان باشد و چه نباشد. این را فراموش نکنید که در هرزمان، لحظه و موقعیتی در حال بهبود توانایی صحبت کردن در خودتان هستید. به‌هرحال اطرافیان شما هرزمان که بتوانند شما را قضاوت می‌کنند پس چه‌بهتر که شما آداب صحبت کردن میان جمع را بیاموزید یا آن را در خود تقویت کنید.

کوتاه‌سخن آنکه، یادگیری روش درست گفت و گو در جمع شما را فرد متمایزی می‌کند. یادگیری مهارت‌های ارتباطی درست توجه دیگران را به‌سوی شما جلب می‌کند و از شما فرد تأثیرگذاری می‌سازد. برای آشنایی بیشتر بااین مهارت ارتباطی بد نیست مقاله تکنیک ساندویچ در روانشناسی ؛ گفتار درمانی و استفاده از بازخوردهای منفی را هم بخوانید.

ترس از صحبت کردن میان جمع به‌عنوان یک اختلال شناختی- رفتاری

عصبی بودن و استرس در موقعیت‌های مشخص، طبیعی است و صحبت کردن میان جمع هم از این مورد مستثنا نیست. ترس از حرف زدن در جمع نیز عملکرد اضطرابی شناخته‌شده‌ای در فهرست سایر موارد ازجمله هراس از صحنه، اضطراب آزمون و اختلال در نوشتن است.

اگر این ترس شکل شدیدتری به خود بگیرد شامل هراس اجتماعی در سایر موقعیت‌های اجتماعی می‌شود که اختلال اضطراب اجتماعی ( فوبیای اجتماعی) را دربرمی گیرد. این اختلال نیاز به درمان با همراهی یک شناخت رفتار درمانگر یا پزشک دارد.

از فوبیای اجتماعی  Gloss phobia چقدر میدانید؟

ترس صحبت کردن میان جمع یا Gloss phobia احتمالاً ریشه در ژنتیک و فاکتورهای محیطی، زیستی و روان‌شناختی دارد. فردی که همراه با این ترس، زندگی می‌کند احتمالاً هراس از پذیرفته شدن یا نادیده گرفته شدن دارد. بعید نیست که این ترس ریشه در تجربیات او داشته باشد.

◄ علائم فوبیای اجتماعی ترس از حرف  زدن در جمع یا Gloss phobia

  • افزایش فشارخون
  • افزایش تعریق
  • خشکی دهان
  • سفتی و گرفتی ماهیچه‌های بالایی کمر
  • حالت تهوع و احساس وحشت درزمان اجبار برای صحبت کردن در جمع
  • اضطراب شدید با فکر به حرف زدن برای جمع

بسیاری از فوبیاها (اختلال ترس) ناگهانی شروع می‌شوند؛ اغلب در دوران کودکی یا اوایل بزرگ‌سالی. فوبیای ترس از صحبت کردنمیان جمع شاید هراسی واقعی از پذیرفته نشدن باشد و فرد درگیر حتماً تجربه و خاطره ناخوشایندی از حضور و صحبت کردن میان جمع داشته  است.

از شما خواننده عزیز سپاسگزارم که تاپایان این نوشته همراه من بودید. در صورتیکه مطالعه این مقاله برای شما مفید بود یا حتی تجربیات خاص و متفاوتی از صحبت کردن میان جمع دارید، خواهشمندم آنها را در بخش دیدگاه با بچه های تیم ذهن در میان بگذارید.

هدی صادقی

من می‌نویسم. در کنار سفر، مهربانی، آشپزی و سکوت، از این هنر، برای معنا دادن به زندگی ام بهره می‌برم.

ارسال یک پاسخ

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید!
لطفا نام خود را در اینجا وارد کنید