فهرست مطالب
راهکار کنترل خشم در کودکان چیست؟ نخست باید بگوییم: «وقتی کودکی خشمگین می‌شود، ممکن است برای خود و دیگران از جمله والدین و خواهر و برادرش، خطری جدی ایجاد کند.
این غیرمعمول نیست که بچه‌هایی که در کنترل احساسات خود مشکل دارند (همه کودکان چنین هستند)، نسبت به موضوعات مختلف به سرعت خشمگین شوند! این می‌تواند یک تجربه ترسناک و استرس‌زا برای شما و فرزندتان باشد.»
کودک این مهارت را ندارد که بتواند احساسات خود را مدیریت کند و آنها را با روشی پخته‌تر بیان کند. او ممکن است فاقد زبان برای بیان کلمات، یا کنترل بدن یا توانایی حل مسئله باشد.
بعضی اوقات والدین این نوع رفتار انفجاری را دستکاری می‌کنند، اما چنین بچه‌هایی وقتی بیرون می‌روند، معمولاً قادر نیستند با عصبانیت خود به روشی مؤثرتر رفتار کنند. با این حال، برای درک بهتر کنترل خشم در کودکان با ذهن همراه باشد.
کنترل خشم در کودکان چیست؟
خشم یک احساس سیگنالی است و معمولاً پاسخ به خطر را مسیج می‌کند، اما خشم نوعی ابراز وجود و بعضی اوقات برای اعلام استقلال در کودکان است. بسیاری از چیزها می‌تواند عصبانیت کودک را برانگیزد و گاه نتیجه آن پرخاشگری است. در نمونه‌های بسیار، هر کودک حداقل چندین بار در سنین پایین خشم را تجربه می‌کند.
همان‌طور که اغلب اتفاق می‌افتد، گاز گرفتن، دعوا و جیغ زدن و بسیاری از رفتاری دیگر در زمان خشم کودکان رخ می‌دهند. با رسیدن کودکان به سنین خردسالی، عصبانیت آنها معمولاً در حد انفجار پیش نمی‌رود، زیرا کودکان در این سنین آموخته‌اند که چنین خواسته های تحریک‌آمیزی را عقب نگه دارند.
با گذشت زمان، با رسیدن کودکان به سن مدرسه، والدین می‌توانند انتظار ظهور رفتارهای تهاجمی بیشتری را داشته باشند، و کنترل خشم در کودکان در این زمان امری اجتناب‌ناپذیر است.
[su_box title=”همچنین بخوانید: ” style=”bubbles” box_color=”#a631a8″ radius=”20″]
[su_animate type=”shake” duration=”0.5″]راه‌های کنترل خشم و عصبانیت با چند نکته معجزه آسا[/su_animate]
[/su_box]
همان‌طور که معلوم است، کودکان خردسال نیز عصبانی می‌شوند، اما مجاز نیستند هر کاری را که می‌خواهند انجام دهند. افراد بزرگ‌تر به آنها می‌گویند چه کاری انجام دهند و کودکان را هدایت کنند.
کودکان سه تا پنج ساله خطر را حتی در صورت عدم حضور (والدین) درک می‌کنند، یا نسبت به آن بسیار واکنش نشان می‌دهند. آنها برای جلوگیری از اتفاقات ناخوشآیند، گریه می کنند و عصبانی می‌شوند.
در این مرحله، کنترل انگیزه‌ها دشوار است و امکان متوقف کردن، گوش دادن به طرف مقابل و جستجوی زمینه مشترک برای مذاکره و سازش به سختی انجام می‌گیرد.
ممکن است برای بزرگسالان آشکار به نظر برسد، اما یک کودک خردسال باید یاد بگیرد که خشم نامی است که می‌تواند احساسات جسمی خاصی برانگیزد، مانند تپش قلب، تنفس سنگین و احساس گرم شدن بدن!
با اذعان و نام گذاری احساسات می‌توانید به کودک خود کمک کنید و به او بگویید: «می‌توانم ببینم که الان در حال عصبانی شدن هستی.» او همچنین در شناخت محرک‌هایی که باعث ایجاد این احساسات خشم می‌شود، باید آموزش ببیند.
آموزش کنترل خشم در کودکان
شما می‌توانید به فرزند خود بیاموزید که بتواند تشخیص‌دهد که مدیریت خشم یک مهارت مهم برای آنها است. در عین حال، باید صادق باشیم که یادگیری کنترل خشم در کودکان کار آسانی نیست!
مشاهدات هر روز ثابت می‌کند که بزرگسالان خود به سختی می‌توانند خشم خود کنترل کنند. فرزند شما از نزدیک روش‌های بزرگ‌تر خود (پدر و مادر) برای مقابله با خشم را تماشا می‌کند، و او از آنها یاد می‌گیرد.
به فرزندتان بگویید که از کاری که انجام داده عصبانی هستید، یک راه برای نشان دادن پیامدهای اقدامات اوست. وقتی از دیگران عصبانی هستید، می‌توانید به او نشان دهید که چگونه آن احساس را تشخیص دهند و چگونه باید بر فرو نشاندن خشم خود تسلط پیدا کنند.
هنگامی که در تلاش‌های خود برای خنثی کردن خشم ناکام باشید، می‌توانید اشتباه خود را بپذیرید و فروتنی نشان دهید. نکته اصلی برای کمک به فرزند شما در مدیریت خشم این است که او را به این سؤال برسانید که آیا پرخاشگری واقعاً او را به آنچه می‌خواهد تبدیل می‌کند؟
مدیریت خشم برای کودکان: ۵ استراتژی مهم
در راستای کنترل خشم در کودکان خود، هرگز به فرزندتان یاد ندهید که کنترل خشم به معنای ابراز کردن آن است! با این حال به یاد داشته باشید که تسلط بر استراتژی‌های زیر برای کودکان خردسال دشوار است. فرزند شما به کمک شما تمرین زیاد نیاز دارد:
فرزندتان را متوقف کنید: اگر فرزند شما از کنترل خارج شده است، باید شخصی که احساس صدمه می‌کند را از او جدا کنید. سپس کودک باید سریعاٌ به اتاق خودش برود.
آرامش را به او یاد دهید: به کودک خود بیاموزید که هنگام احساس علائم عصبانیت از برخی استراتژی‌های آرامش‌بخش استفاده کند. او می‌تواند نفس عمیق بکشد، یک لیوان آب بنوشد، ذهن خود را با یک آهنگ یا یک داستان منحرف کند، یا به تنهایی مشغول بازی شود.
قبل از عمل فکر کنید: کودک خود را تشویق کنید که از خودش بپرسد: «عصبانیت چه سودی برایم دارد؟» توضیح دهید که انتقام جویی و تلافی ارزش انجام آن را ندارند، فهمیدن و درست کردن امور ارزشمند است.
احساسات دیگران را در نظر بگیرید: کودکان می‌توانند در سن سه سالگی شروع به نشان دادن همدلی کنند، اما آنها به کمک شما نیاز دارند. سعی کنید او را وادار کنید تا دیدگاه دیگران را بفهمد، درست همان‌طور که می‌خواهد دیدگاه او درک شود.
ببینید کودک شما می‌تواند تشخیص دهد که چرا شخص مقابل او را نمی‌فهمد. آیا او می‌تواند راه دیگری برای آشکار کردن دیدگاه خود پیدا کند؟ آیا او می‌تواند سعی کند آن را رها کند؟
به دنبال راه‌حل‌های ممکن باشید: به فرزندتان کمک کنید فراتر از «من از شما متنفرم و شما خوب نیستید» را ببیند. برای کنترل خشم در کودکان ببینید آیا می‌توانید مصالحه‌ای پیدا کنید که هر دو طرف بتوانند در مورد آن توافق کنند. عذرخواهی اغلب می‌تواند راهی کمک‌کننده باشد.
وقتی عصبانیت به پرخاشگری تبدیل می‌شود
البته مواقعی پیش خواهد آمد که عصبانیت به یک غوغای وحشتناک تبدیل شود! از این گزینه به عنوان فرصتی برای کمک به فرزند خود در تسلط بر این احساسات تهاجمی استفاده کنید. در اینجا کارهایی که می‌توانید برای تسهیل مدیریت عصبانیت کودک خود انجام دهید وجود دارند:
عمل را متوقف کرده و ایمنی را بازیابی کنید: دو طرف دعوا را جدا کنید (اغلب بین دو بچه دعوا می‌شود). به هر دو طرف اطمینان دهید که آنها بی‌خطر خواهند بود و می‌توانند یاد بگیرند که کنترل خود را حفظ کرده و از خود محافظت کنند.
محدودیت‌هایی تعیین کنید: قانون خاصی تنظیم کنید و به کودکان خود بگویید چه کسی در زمان خارج شدن از کنترل مسئول است، به او بگویید: «اگر نتوانی خشم خود را کنترل کنی، پس نسبت به عواقب کار مسئول هستی.»
[su_box title=”همچنین بخوانید: ” style=”bubbles” box_color=”#a631a8″ radius=”20″]
[su_animate type=”shake” duration=”0.5″]راهکارهای مقابله با افسردگی در نوجوانان[/su_animate]
[/su_box]
عواقب آن را دنبال کنید: اگر کودک بخواهد قبل از عمل بیاموزد، باید با عواقب عمل خود روبرو شود. به آنها بگویید: «اگر نمی‌توانید بدون اینکه به یکدیگر صدمه بزنید، در کنار هم باشید، پس بهتر است با هم نباشید.»
بخشش را آموزش دهید: کودکان باید بدانند که رفتار بد، آنها را به افراد بد تبدیل نمی‌کند. عذرخواهی و انجام اصلاحات به آنها کمک می‌کند تا از کار خود پشیمان شوند و به دنبال انجام کارهای درست بروند.
وقتی خشم راهی برای کمک است!
یک کودک ممکن است بیشتر اوقات رفتاری هیجانی از خود نشان دهد، اما باید به راحتی با رفتار او کنار بیایید و سعی کنید رفتارش را متعادل کنید. خشم می‌تواند نشانی از ترس، کمک یا بی‌قرای دیگر کودک باشد.
باید نخست ریشه اصلی مشکل را کشف کنید. اگر این نوع رفتار مختصر باشد، ممکن است پاسخی به یک تغییر عمده در خانواده، مانند حضور فرزند دیگر یا تغییر پدر باشد (برخی پدرها دیروقت به خانه می‌آیند).
زمانی که کودک به محض اینکه می‌خواهد با رفتارهای جدید شکوفا شود، به رفتارهای قدیمی و بیرونی خود بر می‌گردد. وقتی این رفتار در مواجه با خانواده یا دوستان است، زمان آن می‌باشد که دلایل جدی‌تری را در نظر بگیرید.
برای مثال، تهدیدهای مداوم برای امنیت کودک، تنش‌های عمیق‌تر در خانواده، تأخیر در رشد صحبت کردن و یا بهبود در مهارت‌های اجتماعی که منجر به کنترل خشم در کودکان می‌شود. اگر نگران عصبانیت فرزندتان هستید، از پزشک متخصص اطفال در زمینه مدیریت خشم در کودکان کمک بگیرید.
