فهرست مطالب
مرتب به او تذکر می‌دهید که « تمرکز داشته باش!» ؟ پس دیگر وقت آن رسیده تا برای کاهش حواس‌پرتی در کودکان ، با خلاقانه و سازنده‌ترین روش‌ها برای افزایش توجه و تمرکز آنها آشنا شوید و دیگر رخت نگرانی و کلافگی را در مورد آنها از تن ذهن خود دربیاورید.
به اعتقاد کارشناسان حوزه رشد اطفال، یک کودک تقریباً ۴-۵ ساله باید بتواند به مدت ۲-۵ دقیقه از زمان عمر خود را با تمرکز و توجه کافی بگذراند. اما نباید نادیده گرفت که این قانون کلی، مثل هر دستورالعمل برای رشد بچه‌ها بستگی به‌موقعیت دارد.
دکتر نیل روخاس Neal Rojas، متخصص رفتارشناسی اطفال از دانشگاه کالیفرنیا اضافه می‌کند « آیا منظور ما اولین کار در ساعات صبح است یا نیمه‌روز، یا وقت چرت ظهرگاهی یا قبل از خواب؟ روی سخن من با پدر و مادرهاست که شاهد تنوع در روز هستند. دامنه توجه و تمرکز بسیار متغیر است.»
برای تقویت تمرکز و توجه کودک پیشنهاد میکنم تمرین‌ها و اصول زیر را به خاطر بسپارید.
توجه کردن برای تقویت توجه
ت
این یک هنر است که برای توجه گرفتن از بچه‌ها به آنها توجه کنند. دکتر روخاس در ادامه می‌گوید « برای پدر و مادر کار سختی نیست که عمیقاً در کاری فرو بروند و ثابت باقی بمانند. اما از طرفی توجه پراکنده‌ای هم دارند. اما اگر قرار است با همین ویژگی انتظار حواس‌جمع از بچه‌هایمان داشته باشیم و از آنها بخواهیم که از لحظه خارج نشوند، نتیجه‌ای نخواهیم گرفت.»
پس چاره چیست؟ بهترین راهکار برای کاهش حواس‌پرتی در کودکان و تقویت توجه و تمرکز آنها این است که با حضور فیزیکی کنار آنها، زمانی که می‌خواهیم توجه کافی روی موضوعی داشته باشند، نشان بدهیم توجه کافی هم به آنها داریم.
قرار است از او بخواهید تا لباس‌های چرکش را برای شست‌وشو از اتاقش بیاورد؟ لازم نیست از آشپزخانه بلند صدایش کنید یا از اتاق نشیمن طوری از او بخواهید تا برای تماشای تلویزیون بیاید که صدایتان در خانه طنین‌انداز شود! دکتر مارگارت نیکلز Margret Nickels روانشناس بالینی و مدیر مرکز اطفال و خانواده در انستیتو اریکسن Erikson شیکاگو بر اهمیت این موضوع و انجام ندادن آن تأکید کرده است.
توجه واضح و دقیق به کودک نتیجه بسیار خوبی خواهد داشت. روبه‌روی او بایستید، ارتباط چشمی را فراموش نکنید و در همین وضعیت و ضمن لمس شانه‌های او بگویید « میخوام که الآن این کار رو انجام بدی.». انتظار داشته باشید که درخواست شما نادیده گرفته شود. بپرسید « الآن دلت میخواد چه کاری انجام بدی؟» و اگر جواب درستی می‌دهد اضافه کنید « به من نشون بده که میدونی چه کاری می خوای انجام بدی.»
مزه دار کردن کارهای خسته‌کننده
این داستان تکراری « دوست ندارم انجامش بدم» هیچ‌وقت قرار نیست پایان داشته باشد! گاهی خسته‌کننده و بی‌مزه بودن یک سری وظایف، کاری می‌کند تا بچه‌ها مشکلاتی برای تمرکز روی انجام آن داشته باشند چون علاقه‌ای به انجام دادنش ندارند. فعالیت‌های منظم و تکراری در دوران مدرسه از جمله آن‌هاست.
آنها را تنها نگذارید و با مزه دار کردن فعالیت‌های خسته‌کننده با چند انتخاب نوآورانه فرصت لذت و البته کاهش حواس‌پرتی در کودکان را فراهم کنید. مثلاً؟ ساخت حرف « ث» یا عدد سن با لگوها روی فرش اتاق می‌تواند بازی ساده و مفرحی باشد که گاهی بین انجام تکالیف روزانه و در دست گرفتن مداد برای نوشتن دیکته، می‌تواند بی‌حوصلگی و فراری بودن او را جبران کند.
چگونه یک کودک کتاب‌خوان در خانه پرورش بدهیم ؟
اگر در حال حاضر نقش پدر یا مادر را دارید، خواندن این مقاله می‌تواند شما را به علاقه‌مندتر کردن کودک کتاب‌خوان‌تان امیدوار کند.
حرکت و فعالیت بدنی
ورزش و تمرین بدنی کمک بزرگی به کاهش حواس‌پرتی در کودکان می‌کند. با گنجاندن ورزش در زمان استراحت بین کلاسی کودکان دوره پیش‌دبستانی و ابتدایی، می‌توانیم انتظار توجه کافی به مسئولیت سپرده شده به آنها را داشته باشیم.
شاید بهتر این باشد که در کار آنها، گاهی از اسباب‌بازی‌های ورزشی مثل توپ‌ها و طناب استفاده کنیم تا نسبت به انجام آنها ترغیب شوند. با انجام فعالیت‌های بدنی به صورت خانوادگی، پیاده‌روی‌های عصرگاهی و شبانه، بازی‌های گروهی در پارک یا دوچرخه‌سواری شک نکنید تصویر خوبی برای انجام دادن آنها در ذهنشان می‌سازیم.
تقویت قوای مغزی
آموزش یا انجام بازی‌ها و فعالیت‌های فکری یکی دیگر از روش‌های تقویت تمرکز در کودک است. بهتر است کمی وقت کنار بگذاریم تا بازی‌های فکری موردعلاقه او را شناسایی کنیم؛ انواع جورچین‌ها، کارت‌های بازی و حتی مشارکت برای تهیه شام می‌تواند از جمله این موارد باشد.
همچنین با کنار گذاشتن زمانی که بتوانید چند فعالیت فکری دیگر را انجام دهید، به کودک نشان می‌دهید توجه او برایتان مهم است. مثلاً اگر برای پیاده‌روی دونفره به پارک محله می‌روید شاید بد نباشد یک بار هم فقط راه نروید و توجه او را به لانه‌هایی که کلاغ‌ها روی بلندترین شاخه درخت‌ها می‌سازند جلب کنید.
دنبال کردن رد پای گربه وقتی از زمین خیس و گل و آلود بیرون می‌آید یا کامل کردن تصویر محو کوهی که از دورترین نقطه در حال خودنمایی است از جمله کارهای جذاب و توجه برانگیز دیگر است که برای کودک شما می‌تواند خاطره‌انگیز باشد.
فراموش نکنید که تکرار این بازی‌ها، با تقویت توجه او درنهایت باعث بهبود و افزایش تمرکز و کاهش حواس‌پرتی خواهد شد.
نه گرسنه، نه خسته!
از سنگ‌ریزه‌های بین مسیر نباید غافل شد؛ سنگ‌ریزه‌های ناپیدا ولی آزاردهنده‌ای مثل گرسنگی و خستگی. بهترین کار انتخاب و کنار گذاشتن یک لقمه مقوی و جمع جور برای پیش از انجام تکالیف یا هر فعالیت نیازمند به تمرکز و توجه است.
احتمالاً با مقاومت کودک برای نخوردن یک غذای سالم و پیچیدن یک ساندویچ چرب و چیل یا حتی پر از مربای شیرین روبه‌رو خواهید شد. درحالی‌که انتخاب هوشمندانه باید شامل ترکیبی از غلات، تخم‌مرغ آب‌پز یا نیمرو با روغن کم یا ماست و کره بادام‌زمینی باشد که در کنارش مقداری موز و سیب چشمک می‌زند.
در مورد خسته نبودن هم همیشه « خواب به‌موقع و کافی» بهترین درمان و پیشگیری است. این خواب لزوماً محدود به خواب شبانه نمی‌شود و هر نوع استراحت در طول روز، مخصوصاً استراحت پس از بازگشت به خانه از مدرسه، کمک بزرگی خواهد بود.
وقفه و استراحت از جمله بهترین راهکارها برای پیشگیری از خستگی مفرط است. اگر این استراحت‌ها از همان دوران کودکی و تا پیش از ورود به دبستان در برنامه روزانه فرد گنجانده شود، در بلندمدت تبدیل به عادتی مثبت و باعث تقویت و افزایش تمرکز و سرزندگی در طول روز خواهد شد.
تشویق و تحسین
این اصل حتی روی ما آدم‌بزرگ‌ها هم معجزه می‌کند چه رسد به بچه‌ها که تأثیر عمیق و به‌مراتب بیشتری دارد. اما حقیقتی که در بسیاری از فرهنگ‌ها همچنان ریشه قوی دارد « نتیجه گرا بودن » بسیاری از ماست! بدون اغراق تقریباً همه ما داوران توانایی هستیم که نتیجه یک عمل را می‌بینیم، نگاه تحسین برانگیزی به کودک می‌اندازیم و با غرور میگوییم « آفرین! کارت درسته! ببین چه گلی کاشتی.» درحالی‌که توجه ناچیزی به کیفیت و میزان تلاش او در مسیر رسیدن به هدف و انجام وظیفه‌اش داریم.
این وضعیت در زمان عملکرد ضعیف بچه‌ها تشدید می‌شود. شاید بهتر باشد به جای استفاده از جمله « انباری رو خوب مرتب نکردی!» بگوییم « من دیدم که چقدر عالی تلاش کردی تا اون میز رو سر جای خودش ثابت کنی و قوطی‌های رنگ رو طوری بچینی که روی زمین سقوط نکنن.»
چطور با حواس‌پرتی مبارزه کنم؟
کودک باید بتواند پاسخ مناسبی برای این سؤال پیدا کند. در این مسیر او را تنها نگذارید و به او بیاموزید که چطور می‌تواند به جنگ حواس‌پرتی برود. اینکه با قطعیت به او بگوییم هیچ‌وقت حواسش پرت نمی‌شود یک شبیه‌سازی از قصه‌های پریان و افسانه‌های تکراری است! پس چه‌بهتر که یاد بگیرد چطور وقتی دچار این حالت شد، خودش را جمع‌وجور کند.
اولین و اثرگذارترین روش برای کاهش حواس‌پرتی در کودکان تمرین « استراحت» به‌محض احساس عدم تمرکز است. البته اینکه حین حضور در کلاس و تدریس معلم دچار این حالت شود و بخواهد استراحت کند چندان مؤدبانه نیست. پس بهتر است برای چند لحظه چشمانش را ببندد و با چند دم و بازدم عمیق حواس‌پرتی‌اش را مدیریت کند.
زمان‌بندی منظم و روزانه برای انجام تکالیف مدرسه
تقریباً هر کودک سالمی، به‌استثنای مواردی که از اختلال عدم تمرکز رنج می‌برند، با دنبال کردن یک روتین درسی روزانه احساس بسیار بهتری دارد. کنار او باشیم تا بتواند با سلیقه خودش و نظارت ما یک برنامه‌ریزی درست شامل انجام تکالیف، استراحت و سایر فعالیت‌های دیگر داشته باشد.
داشتن یک روتین درسی فقط روشنی راه برای بچه‌ها نیست. همه ما آدم‌بزرگ‌ها این روتین را جزوی از راه‌های کاهش حواس‌پرتی در زندگی شخصی و حرفهای خود میدانیم.
♦♦ یادآوری مهم: وقت استراحت کودک است؟ او را در فضای شخصی زمان آرامش و تنهایی‌اش، رها کنید.
کاهش حواس‌پرتی هنگام مطالعه با رعایت چند راهکار جالب
چه کسی هست که بتواند وسط مطالعه دنبال پریز برق بگردد و بخش زیادی از حس و حال خوبش با همین جابه‌جایی از بین برود و اعتراضی نداشته باشد!
تنظیم زمان استراحت بین فعالیت روزانه
اگر قصد دارید که سطح توجه و تمرکز کودک به صفر برسد، حتماً برنامه‌های فشرده درسی برای او بچینید تا فرصت نفس کشیدن را هم از دست بدهد!
روتین خوابیدن و بیدار شدن روزانه
ذهن آرامی که استراحت کافی دارد بدون تردید ذهن متمرکز و سرزنده‌ای خواهد بود. کنار کودک باشیم تا برای خودش و باراهنمایی ما بتواند یک روتین خواب و بیداری اصولی با ساعات منظم بچیند.
جذب همه اتفاقات روز و آمادگی ذهن برای روز بعد بهترین اتفاقی است که ذهن کودک آرام می‌تواند تجربه کند تا دچار خستگی و دل‌زدگی ناشی از کم‌خوابی نشود.
انجام بازی‌ها و فعالیت‌های تمرکزی جذاب
قرار نیست همه معجزات در کلاس درس و زیر نظر مربی و معلم اتفاق بیفتد. ترتیب دادن یکی دو بازی فکری سرگرم‌کننده جذاب از دیگر روش‌های کاهش حواس‌پرتی در کودکان و تقویت توجه و تمرکز آن‌هاست. در کنار افزایش تمرکز، مهارت‌های حل مسئله در کودک هم شکل می‌گیرد و تقویت می‌شود.
آشنایی با چند بازی کودکانه مناسب
یک سری بازی برای تقویت تمرکز هستند که نیازی به ابزار و وسایل خاص و اتفاقاً هیچ پیچیدگی و دستورالعمل سختی هم ندارند. بازی‌هایی که حتی آدم‌بزرگ‌ها را هم سرگرم می‌کنند!
- توپ را فوت و هدایت کن!- این یک بازی گروهی و مفرح است و یک قانون دارد؛ توپ را فوت و هدایت کن تا داخل سبد بیفتد. از کودک بخواهید تا توپ سبک روی میز را طوری با فوت کردن هدایت کند تا درنهایت داخل سبدی که یک گوشه میز منتظر توپ است سقوط کند.
♦♦ نکته: این بازی فقط برای تقویت توجه کودکان نیست. بلکه باعث بهبود تنفس و کنترل دم و بازدهم آنها هم می‌شود.
- یک، دو، سه…هپ!- از جمله بازی‌های واقعاً لذت‌بخش و نوستالژیک خیلی از ما بزرگ‌ترهاست که حالا باید جزوی از خاطرات نسل بعدی ما شود. با انتخاب یک عدد مشخص، هرزمان که یکی از بچه‌ها به مضرب آن عدد برسد، باید به جای عدد موردنظر بگوید « هپ».
- توپ دردسرساز- هیجان این بازی به‌مراتب بیشتر از دو بازی قبل است. این بازی بهتر است که سه‌نفره انجام شود با دو توپ زرد و قرمز. توپ اصلی قرمز است و توپ دردسرساز، زرد.
بچه‌ها توپ اصلی را بین هم پرتاب می‌کنند درحالی‌که این بین، یکی از آنها توپ زرد را هم پرت می‌کند. نفری که توپ زرد را می‌گیرد بلافاصله باید آن را پس بدهد و مراقب باشد که توپ اصلی روی زمین نیفتد.
چرا این بازی اهمیت دارد؟ فعال‌سازی گیرنده‌های مغزی کودک از مهم‌ترین امتیازات این بازی است. او باید تابع قانون بازی فقط به موضوعی که مشخص شده دقت کند و مسائل فرعی باعث حواس‌پرتی‌اش نباشد.
تمرین ذهن آگاهی
از جمله اثرگذارترین روش‌های کاهش حواس‌پرتی در کودکان تشویق آنها برای انجام یک روتین ذهن آگاهی است. برای او باید توضیح بدهیم که ذهن آگاهی یعنی تمرکز در زمان حال، مثل خوردن یک بستنی خوشمزه و توجه نکردن به هیچ دیگر جز همان خوردنی لذیذ. یعنی درک حس قشنگ لیس زدن بستنی و شکستن روکش شکلاتی‌اش.
حالا او یاد گرفته که وقتی تمرکز پایینی دارد باید کار و درس را به مدت ۵-۶ دقیقه کنار بگذارد و با چند تنفس عمیق، تمرین ذهن آگاهی‌اش را شروع کند.
کودک می‌تواند در این فرایند آرام‌سازی از خودش بپرسد که چرا تمرکز ندارم و چه کار کنم تا دوباره حواسم جمع شود؟
یک موضوع هیجان انگیز
کمبود تمرکز گاهی به دلیل بی‌علاقگی کودک به کتاب یا تکلیفی است که باید انجام دهد. با احساس یا مشاهده این موقعیت بهتر است موضوع را عوض کنیم و مثلاً کتاب کار فعلی را با کتاب دیگری که می‌تواند در آن لحظه برایش جذاب‌تر باشد جایگزین کنیم.
نشستن روی صندلی‌های جلویی کلاس
با توضیح موقعیت برای معلم کودک، معلم متوجه شرایط او می‌شود و اقدامات لازم را برای کنترل حواس‌پرتی‌اش انجام می‌دهد. ازآنجایی‌که ماهیت کلاس با سروصدا گره خورده است، کودکی که دچار تمرکز پایین است بهتر است جلوتر از دیگران بنشیند تا زیر نظر معلم و دورتر از منبع سروصدا باشد که معمولاً انتهای کلاس بیشتر است.
لزومی ندارد در این مورد فقط با معلم یا بخش آموزش مدرسه هماهنگ کنیم. کافی است تا کودک شرایط خود را درک کند تا بدون ابهام، صندلی جلویی را برای نشستن انتخاب کند.
♦♦ نکته: شناسایی منابع مزاحمت‌آفرین با اشاره خود کودک و معلمش، نشستن کنار پنجره، دوستان پرحرف، صندلی خراب و شکسته، از جمله مهم‌ترین اقدامات است.
فضای اختصاصی برای درس خواندن
این فضای اختصاصی فقط نباید در خانه کودک فراهم شود. مهم‌ترین و طولانی‌ترین زمانی که کودک سپری می‌کند در فضای آموزشی بیرون خانه است. چه‌بهتر اگر این نکته در نظر و فضای مناسب با وجود ابزار و تجهیزات آموزشی- سرگرمی کافی در نظر گرفته شود.
آموزش کودک برای مدیریت فضای آموزشی تا آنجا را هر از چند گاهی مرتب و تمیز کند از دیگر ترفندهای تقویت تمرکز در مدرسه اوست. تأثیر این آموزش در بلندمدت، عادت به یک نظم شخصی و به خاطر سپردن جای هر وسیله است.
کودک کم‌توجه چه زمانی کمک می‌خواهد؟
گاهی پیش می‌آید که کودکی مشکلات تمرکز و توجه جدی دارد و با دنبال کردن این راهکارها اتفاق مثبتی برای کاهش حواس‌پرتی او نمی‌افتد. راه‌حل مشخص است، او نیاز به کمک یک معلم، رفتارشناس و حتی روانشناس دارد.
یک سری پرچم‌های قرمز در این مسیر هستند مثل دردسرهای تمرکز برای انجام هر کاری که شکل مزمن و چندساله پیدا کرده و کاری می‌کند تا کودک حتی برای ۲-۳ دقیقه هم قدرت توجه کافی نداشته باشد. در چنین وضعیتی او نیاز به راهنمایی مداوم برای انجام فعالیتش دارد. او بدون مدیریت در تغییر مسیر از یک فعالیت به فعالیت دیگر تقریباً قادر به انجام هیچ کاری نیست و توانایی کنترل مختل‌کننده‌ها را ندارد.
شاید بهتر باشد در ادامه با یکی از شایع‌ترین مشکلات رفتاری در کودکان که نیاز به درمان و تحت نظر قرار گرفتن دارد بیشتر آشنا شویم.
اختلال ADHD در کودکان
اختلال نقص توجه یا کم‌توجهی ADHD از جمله شایع‌ترین اختلالات رفتاری برای شناسایی منابع کاهش حواس‌پرتی در کودکان است. نشانه‌هایی مثل کم‌توجهی، بیش‌فعالی یا محرک‌های دورکننده تمرکز در خلال انجام یک فعالیت از جمله مهم‌ترین نشانه‌های این اختلال است.
◄ کودک درگیر این اختلال:
- مرتب حرکت می‌کند و فعال است.
- بی‌قرار است و مدام در خود می‌پیچید.
- ظاهراً حرفهای دیگران را گوش نمی‌دهد.
- نمی‌تواند بدون سروصدا بازی کند.
- پرحرف است.
- وسط حرف دیگران می‌پرد یا زیاد از حد کنجکاو است.
- به‌راحتی حواسش پرت می‌شود.
- کارها را نیمه‌تمام رها می‌کند.
تشخیص اختلال ADHD
تشخیص این اختلال با مشاهده یکی دو نشانه مشابه ممکن نیست. بنابراین بهترین کار کمک گرفتن از یک پزشک متخصص اطفال است.
متأسفانه آزمایش بالینی خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد. در عوض فرایندی شامل چندین مرحله از جمله گردآوری اطلاعات از منابع مختلف هست که به روشن‌تر شدن مسئله کمک خواهد کرد. در این مسیر همه افرادی که به نحوی با کودک در ارتباط هستند باید به ارزیابی هر چه‌بهتر رفتارهای او بپردازند و وقت و دقت کافی را کنار بگذارند.
سه پرسش تشخیصی زیر از جمله فرایندهای آغازین درمانی است:
♦ کودک شما چه نشانه‌هایی دارد؟
♦ از چه زمانی متوجه این نشانه‌ها شدید؟
♦ چطور این رفتار(ها) روی فرزند و سایر اعضای خانواده اثر می‌گذارند؟
پزشک متخصص با مشاهده شش یا بیشتر نشانه‌های خاص از عدم تمرکز یا بیش‌فعالی که در یک بازه زمانی منظم بیش از شش ماه اتفاق افتاده است، این اختلال را تشخیص می‌دهد. او همچنین رفتارهای کودک را با رفتارهای کودکان هم سن و سالش مقایسه و ارزیابی می‌کند.
مهم: تشخیص این اختلال در کودکان زیر ۵ سال بسیار سخت و بین سنین ۴-۱۸ سال نشانه‌های آن قابل‌مشاهده است. اگرچه در حدود ۱۲ سالگی، این نشانه‌ها شروع می‌شوند.
اما چرا تا قبل از پنج‌سالگی –سن پیش‌دبستانی- امکان تشخیص علائم وجود ندارد؟ کودکان در سنین پیش‌دبستانی به‌سرعت و به‌راحتی تغییر می‌کنند و ثبات علائم تقریباً غیرممکن است و تقریباً بسیاری از کودکان در این بازه سنین نشانه‌هایی از ADHD را در موقعیت‌های مختلف بروز می‌دهند.
علائم مشابه اختلال کم‌توجهی یا حواس‌پرتی که ممکن است با علائم اصلی اشتباه گرفته شود به دلایل زیر شکل می‌گیرد:
- تغییرات ناگهانی در زندگی (جدایی پدرومادر، مرگ یکی از اعضای خانواده، نقل مکان)
- تشنج‌های تشخیص داده نشده
- اختلالات درمانی- پزشکی که روی عملکرد مغزی اثر می‌گذارد.
- اضطراب
- افسردگی
- اختلال شخصیت مرزی
سه نوع اختلال ADHD در کودکان
پیاده‌سازی راهکارهای کاهش حواس‌پرتی در کودکانی که از این اختلال رنج می‌برند سخت‌تر و پیچیده‌تر است به‌ویژه اگر نوع اختلال به‌درستی تشخیص داده نشود. نشانه‌هایی که تشخیص داده می‌شود معمولاً در سه طبقه‌بندی قرار می‌گیرد:
◄ نوع بیش‌فعال/ تحریک‌پذیر- کودکانی که در این دسته قرار دارند با وجود رفتارهای تحریک‌پذیر و بیش‌فعال، در بیشتر مواقع می‌توانند توجه و تمرکز خود را حفظ کنند.
◄ نوع بی‌توجه – این دسته‌بندی تا پیش‌ازاین اختلال کمبود توجه ADD نام داشت. این کودکان اصولاً فعال نیستند. در فعالیت کلاسی یا سایر فعالیت‌های دیگر توجه و تمرکز خود را از دست نمی‌دهند. با این اوصاف، نشانه‌های اختلال در آنها چندان چشمگیر نیست.
◄ نوع ترکیبی ( ترکیب دو نوع بالا)- این دسته از جمله شایع‌ترین نوع از انواع اختلال ADHD است.
درمان اختلال ADHD
فرایند درمان ممکن است شامل برنامه‌های آموزشی خاص، مداخلات روان‌شناختی و درمان دارویی باشد. نباید از نظر دور داشت که هرچه اطلاعات بیشتری در مورد این اختلال و روش‌های درمانی داشته باشیم، کمک بهتری به درمانگر برای درمان خواهیم کرد.
درمان‌های رفتارشناختی برای کودکان با اختلال ADHD
این روش درمانی شامل ایجاد یک ساختار منسجم و منظم، تشویق به داشتن روتین روزانه و بیان شفاف خواسته‌ها و انتظارات برای کودک می‌شود. از دیگر درمان‌ها در این حوزه باید به موارد زیر اشاره کرد:
- آموزش مهارت‌های ارتباطی – اجتماعی– با فراگرفتن چنین آموزش‌هایی کودک می‌تواند ارتباطات اجتماعی خود را توسعه دهد و حفظ کند.
- آموزش مهارت‌ها به والدین و حمایت‌های گروهی– این روش مختص پدر و مادرهایی است که در تلاش کاهش حواس‌پرتی در کودکان با اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی هستند.
بهترین روش درمانی برای کودک حواس‌پرت من چیست؟
درمان کلی از بین روش‌های درمانی نوشته شده برای هر کودک مبتلابه اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی وجود ندارد. این یعنی هر کودکی پیشینه فردی و نیازهای خاص خودش را دارد که برای تعیین درمان قطعاً باید این موضوع در نظر گرفته شود.
برای نمونه اگر کودک مبتلا نمی‌تواند ارتباط خوبی با درمان دارویی بگیرد بدون شک نتیجه معکوس منتظر درمانگر و والدین خواهد بود. از طرفی، کودکی که از اضطراب و افسردگی رنج می‌برد با درمان ترکیبی دارو و درمانگری رفتارشناختی ارتباط بسیار بهتری برقرار می‌کند.
فراموش نکنید که مجموعه ذهن کتابخانه پرباری را راه اندازی کرده است که در قفسه های مجازی آن، بی شمار کتاب صوتی در حوزه روانشناسی و سایر حوزه ها منتظر انتخاب شدن هستند! اما پیشنهاد میکنم پیش از انتخاب کتاب مورد علاقه تان، از دانلود رایگان اپلیکیشن ذهن غافل نشوید.
پایان‌بخش
هر کودکی، تا پیش از نوجوانی، می‌تواند بهترین پیشینه روانی و یا برعکس را تجربه کند و به‌عنوان یک اندوخته معنوی بسیار ارزشمند آن را تا پایان عمر به همراه داشته باشد.
حال تصور کنید این گنجینه پنهان، با یک مشکل رفتاری در حال دست‌وپنجه نرم کردن باشد بی‌آنکه بداند چنین مسئله‌ای سلامت روانی و ارتباطات اجتماعی او را تحت تأثیر منفی قرار داده است. نقش پدر و مادر و هر فردی که به‌نوعی راهنما و آموزشگر اوست در این موقعیت بسیار تعیین‌کننده و پررنگ خواهد بود.
کودک یا بزرگسالی که از مشکل عدم تمرکز یا در حالت شدیدتر، اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی ADHD رنج می‌برد نیاز به توجه به‌مراتب بیشتری خواهد داشت. حضور و تلاش اطرافیان برای کاهش حواس‌پرتی در کودکان می‌تواند کمک بزرگی به کاهش و درنهایت بهبود شرایط آنها کند.
منبع:
https://www.oxfordlearning.com/how-to-help-child-focus-in-school/
https://www.webmd.com/add-adhd/childhood-adhd/adhd-children
https://www.parents.com/kids/development/intellectual/how-to-improve-attention-spans/
من می‌نویسم. در کنار سفر، مهربانی، آشپزی و سکوت، از این هنر، برای معنا دادن به زندگی ام بهره می‌برم.
سلام مطلب خوبی بود ممنونم.
پسر من ۸ سالشه و سر کلاسای درسش خیلی حواس پرته و معلمش به من گفت از مشاوره مدرسه کمک بگیرم ولی من بردمش پیش روانشناس و فعلا چند جلسه دارم میبرمش و باهم صحبت میکنن. الان کمی بهتر شده… امیدوارم جواب بگیریم و تو درساش عقب نیفته خیلی نگرانم.